Zorgen is een relationeel gebeuren. Het speelt zich af in een dialoog tussen zorgvrager en zorgverlener of vaak ook in een trialoog tussen zorgvrager, zorgverlener en de naasten van de zorgvrager. Maar het gaat niet om relaties tussen gelijken: de zorgvrager en zijn naasten bevinden zich meestal in een zeer kwetsbare en afhankelijke situatie, terwijl de zorgverlener zich niet of veel minder kwetsbaar is in de gegeven situatie. Bovendien leven wij in een cultuur die gekenmerkt wordt door waardenpluralisme. Zowel door de machtsongelijkheid, als door het waardenpluralisme, staan zorgverleners voortdurend voor de vraag: hoe moet ik handelen om het goede te doen in deze situatie.
Het gaat daarbij niet alleen om de grote ethische vragen over leven of dood, maar ook over kleine ethische vragen die we ervaren in het dagelijkse leven. Daarom is het nodig dat zorgverleners regelmatig nadenken over de manier waarop ze met hun cliënten omgaan.
De beste manier om dat te doen is via een moreel beraad. Naar aanleiding van het tweejaarlijks congres van het Belgisch Raadgevend Comité voor Bio-ethiek, hebben wij een digitale werktuigkist ontwikkeld rond moreel beraad. Deze werd gepubliceerd via de website www.wepe.be. Maar deze website is nauw verbonden met zorgethiek.be, omdat ze van dezelfde hand zijn. Daarom maak ik ook een ingang tot de digitale werktuigkist via deze weg.